روز پدر

امروز روز پدر بود و باباییت خوشحال از اینکه اونم امسال تقریبا یه پدره،( البته به قول من نصفه نیمه)......

تا عصر که خونه خودمون بودیم و عصری رفتیم خونه باباجون...............

دایی مهدی هم از مشهد آمده بودن و پارمیس جیگرم رو بگو  انگار منو نشناخت............. با یه نیگاه عاقل اندر سفیه(صفیه!!!) ازم پذیرایی به جا آورد که خودم تعجب کردم خودمم....... والاااااااااااا

خب بچه حق داشت بترسه............. تا وقتی اونجا بودیم از بغل مامانش جدا نشد.......

ای جان قربونش برم که تو شیرین کاری لنگه نداره.....

" ای بلا " گفتنش منو کشته.............. وقتی از یه چیزی هیجان زده میشه همچین دستاشو به هم میچسبونه و از ته دل داد میزنه....... وااااااااااااااااای.............. که آدم هلاک میشه